Weegschaal of Libra

24 september t/m 23 oktober

GRONDTOON: SCHOONHEID OF RECHTVAARDIGHEID

WACHTWOORD: HARMONIE

FUNCTIE: DE STAATSMAN OF DIRECTEUR

GEVAARLIJK VOOR DE GEZONDHEID:
Overdreven aandoening of eenzijdige ontwikkeling.
Dit type bezit een instinkt voor gezondheid en hygiëne en redt zich meestal door deze gevaren te vermijden.
De Libra is ook merkwaardig sensitief en lijdt in zijn gezondheid, wanneer het eenmaal het evenwicht verliest.

FYSIEKE SYMPTOMEN:
Storingen in de werking van de nieren en blaas.

GENEESMIDDELEN:
Muziek, harmonie en afzondering. Alzijdige ontwikkeling. Zorgvuldig gekozen dieet.

GEBOORTESTEEN OF MYSTIEK JUWEEL:
Diamant en Opaal

HARMONISCHE TEKENS (DAT WIL ZEGGEN IN ZAKEN, HUWELIJK OF DEELGENOOTSCHAP) :
Aquarius (Waterman) en Gemini (Tweeling)

KLEUR: Indigoblauw

METAAL: Koper

Weegschaal of Libra		Stadium van Volmaaktheid	Sta­dium van Aanvang
Gedachten	type	Vredestichter	Van alles profiterend
	beschouwingswijze	Onpartijdig	Niet toeschietelijk
	karakter	Rechtschapen	Overdreven nauwgezet
	methode	Overwegend	Aarzelend
	denkvermogen	Breed	Vaag
	intellect	Scherpzinnig	Onbeslist
Aandoening	natuur	Medelijdend	Week
	geaardheid	Nauwkeurig	Peuterig
	houding	Verzoenend	Met alles meegaand
	genegenheden	Overvloeiend	Oppervlakkig
	houding tot andere sekse	Teder	Licht bewogen
Handeling	taal	Hoffelijk	Overdreven vrouwelijk
	stijl	Overredend	Vleierig
	manieren	Bevallig	Vleiend
	gedrag	Tactvol	Listig
	temperament	Hoffelijk	Overdreven vrouwelijk

Aphrodite in het Grieks, Venus in het Latijn, de lachende Godin van liefde en schoonheid werd geboren uit het schuim der zee, zoals de oude dichters ons verhalen, en de zee betekent mystiek opgevat het psychisch of astraal gebied, dat der aandoeningen. Groot en ver uitgestrekt is dit rijk van Neptunus, het bergt vele mogelijkheden in zich, maar hier hebben wij slechts te maken met het schuim, de schitterende kroon, die de glinsterende golven siert wanneer de adem des hemels er over heen strijkt.

Schuim is lucht gevangen in water en spreekt ons van de vereniging van twee machtige elementen, van wederzijdse inwerking en uitwisseling. Tevens van een iets, waarvan de voornaamste schoonheid bestaat in het voortdurend veranderen van vorm, in zijn vermogen om zich aan te passen aan steeds wisselende omstandigheden. In het kort van het “Ewig Weibliche”, het vrouwelijke element in de Goddelijke Natuur, het Eeuwig Vrouwelijke, dat ons voorwaarts en opwaarts leidt ter Volmaking.

En daarom komt het dat dit vermogen van Venus verzinnebeeld wordt door Libra, de Weegschaal, het vermogen dat zich zelf kan regelen, dat juiste verhoudingen eist om zijn goede stand te kunnen bereiken, het vermogen dat tot gezondheid en symmetrie en schoonheid van elke soort voert. Mars, de bij uitstek mannelijke kracht, wordt in het fysieke gebied voorgesteld door werking. Venus door terugwerking. Zij doet de slinger teruggaan tot zijn uitgangspunt en vertegenwoordigt het beantwoordingsvermogen in al zijn uitingen. Zij vervolmaakt de boog van de tempel en weegt de ene lijn tegen de andere, de ene bocht tegen de andere op. Een oud schrijven zegt, dat Venus is “de oorsprong van alle harmonie en analogie in het heelal en van de vereniging van vorm met stof”

Meestal wordt een man of vrouw door een gevoel van eenzaamheid en onvoldaanheid er toe gedreven een gade te zoeken, door het besef van overtollig te zijn of iets te missen, door de begeerte het leven te regelen, door het geven, ontvangen of uitwisselen van genegenheid. Derhalve staat alles wat met de aantrekking van het ene geslacht tot het andere te maken heeft onder de heerschappij van dit teken.

                 

Toen de aloude geloofsvormen in Griekenland en in Rome ten onder gingen, vergaten de aanhangers van deze godin haar hoger aspect en verkrachtten de heilige wetten der liefde in haar naam: het vroeger ceremonieel van haar tempel was echter ongetwijfeld rein en schoon. De zachte duif was haar symbool, bloemen van de lente en van de zomer waren de offeranden, die haar werden gebracht en nimmer dampte het bloed van geslachte dieren op haar altaren. Slechts wolken geurende wierook en de lieflijke klanken van vreugdezangen stegen daar op. Jongelingen en maagden, wier harten werden bewogen door de tederste en heiligste aandoeningen, kwamen tot haar om haar zegen af te smeken op hun jong geluk. De muziek, die vooral aan Venus past, is het zachte luiden der bruiloftsklokken, haar ceremonieel, de heilige ritus, welke twee harten en twee levens vereent, hen bekronende met de beste gave, welke deze wereld kan schenken. De merkwaardige mythe van Psyche, “de lieflijkste en laatst geborene der godinnen”, die, zoals gezegd werd, Venus evenaarde in schoonheid en haar zoon huwde, werd waarschijnlijk door het verlangen, om het hoge aspect van laatstgenoemde weer op de voorgrond te brengen, toen haar eredienst in verval geraakt en verlaagd was. Andere vertegenwoordigsters van deze invloed vindt men over de gehele wereld verspreid in verschillende vormen en met verschillende attributen, maar de ene kenmerkende eigenschap, die men bij alle terugvindt, is de intense vrouwelijkheid. Het moderne Christendom vertoont evenwel een eigenaardig gemis aan juist begrip van en ware eerbied voor deze bijzondere uiting van Goddelijk leven. Het is wel mogelijk dat onze westerse verering voor Mars, dat wil zeggen het vereren der specialisatie in al haar uitingen, ons al te geneigd heeft gemaakt Libra, dat juist tegenover Aries staat, te onderschatten. Wij hunkeren te veel naar onmiddellijk zichtbare resultaten, naar iets dat getoond kan worden. Wij houden van iets dat actief, krachtig, mannelijk van aard is, zelfs in onze vrouwen. De specialist echter ontwikkelt zich tenslotte niettegenstaande zijn schijnbare gevorderdheid, toch eenzijdig en moet eenmaal stilstaan en zijn balans opmaken, anders wordt hij monomaan. Men heeft het verbijzonderde leven te veel in de hoogte gestoken, men is te veel in één lijn gaan werken en is te ver gegaan.

Maar al te veel zielen zijn tegenwoordig bekneld door kunstmatige belemmeringen en beperkingen. Het trekken van zulk een scherpe grenslijn tussen het gewijde en het wereldse, zoals men soms ziet, is absurd, onlogisch en doet onnoemelijk veel kwaad. Want in zijn innerlijke betekening is alles heilig, indien wij een hart hebben dat het kan voelen.

Het gebod van de Christus is niet dat de ene rein zal zijn en de andere wijs en weer een ander liefdevol, maar dat allen dit alles zullen zijn - volmaakt gelijk de Vader in de Hemel volmaakt is - en het symbool van vervolmaking is niet de gesel van de asceet, maar de gouden ring van Hymen.

Het huwelijk wordt in onze Protestantse gemeenten niet meer als een sacrament beschouwd, en hoewel het dat voor de katholieken in naam wel is, vernietigd hun catechismus feitelijk deze leer, door daaraan een clausule toe te voegen, waarin verklaard wordt, dat de ongehuwde staat Gode meer gevallig is. Tengevolge daarvan verwacht men van degenen, die zich in het bijzonder aan Zijn Dienst wijden, dat zij deze eigenaardigheid van de Schepper van beide geslachten zullen erkennen door afstand te doen van die liefde, welke een van zijn heerlijkste en meest verheffende gaven aan het mensdom is, en ongehuwd te leven en te sterven. Buiten de kerk zowel als daarbinnen, wordt aangaande dit punt veel valse lering verkondigd. De gezonde natuurlijke discipline van het huwelijk, die de mannen voor egoïsme en de vrouwen voor hysterie vermag te bewaren, wordt voorgesteld als een belemmering voor het sterke geslacht en een beperking voor het zwakke. Kunstmatige voorwaarden, discipline door mensen uitgedacht, die slechts groei in één richting wil bevorderen, worden opgedragen aan diegenen, voor wie zij niet slechts ongeschikt maar bepaald schadelijk zijn.

Op geen enkel punt zijn de uitspraken der Astrologen zo helder en zo waardevol als hier, want er zijn onder de twaalf typen slechts twee geschikt voor de ongehuwde staat, namelijk diegenen die in Piscus en Virgo geboren zijn, en nog slechts dan, wanneer zij zeer gevorderd zijn in evolutie. De gewone Virgo-mensen worden verbitterd en de gewone Piscus-mensen overdreven emotioneel, wanneer zij ongetrouwd blijven, tenzij eerstgenoemde (Virgo) onzelfzuchtig genoeg zijn om al hun energie te wijden aan de dienst der mensheid en laatstgenoemde (Piscus) voldoende ver ontwikkeld is om voor het aardse geluk het mystieke huwelijk der hogere gebieden in de plaats te stellen. In beide gevallen moet de ongehuwde staat natuurlijk een werkelijke waarheid zijn en niet een huichelachtige leugen.

Van de vertegenwoordigers der tien overige tekens kan men de meeste nadruk met de woorden der schrift zeggen, dat het voor hen niet goed is alleen te zijn. Daaronder zijn ook die tekens begrepen, welke de biechtvader of de plattelandspredikant bij voorkeur onder hun leiding en beheersing hebben, namelijk Capricornus, Leo en Sagittarius. Het is betekenisvol en valt zeer te betreuren, dat de heilige, die men algemeen beschouwt als in de plaats gesteld van Venus in de tijd dat het Christendom de vroegere godsdienstvorm van Italië verving, Maria Magdalena is, de beschermster en troosteres der zwakken en dat de voornaamste gave die zij heeft aan te bieden, het berouw is.

Wanneer wij het type Libra-mensen wensen te begrijpen, moeten wij het essentiële verschil tussen de geslachten goed in gedachten houden, en dat verschil is onlangs omschreven door de meest verstandigen der mensen, de natuur-historici. De kracht van de man ligt in zijn concentratie vermogen, zijn intensiteit van werken en zijn in staat zijn tot volgehouden inspanning. Hij werkt in prachtige stukken, gevolgd door tijdperken ontspanning gedurende welke hij gewoonlijk weigert een van zijn vermogens te gebruiken als dit niet dringend van hem geëist wordt. Hij voelt zich zeer voldaan wanneer hij gemakkelijk in een grote stoel een sigaret ligt te roken en wanneer hij weer aan zijn werk gaat gebeurt dit met dezelfde ontembare energie als tevoren. Zo is de normale gezonden gewone man in de volheid van zijn kracht, van 30 - 40 en wanneer hij slaagt in het leven is hij meestal op de een of andere wijze specialist. Een vrouw van dezelfde leeftijd, die haar natuurlijke roeping is gevolgd en het beroep van vrouw en moeder heeft aangenomen, mag zich niet veroorloven in enige richting te specialiseren. Indien zij een liefhebberij heeft welke haar dierbaar is, die al haar vermogens in beslag neemt en al haar aandacht vraagt, moet zij de opgeven - tenminste zo lang tot haar kinderen oud genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen, en daar zal het waarschijnlijk te laat zijn om er nog veel aan te doen. Hij kan koken maar zij mag niet streven naar een kookkunst, die voortdurende oplettendheid en grote bekwaamheid eist, want zij kan ieder ogenblik van haar potten en pannen worden weggeroepen. Zij moge naaien maar moet haar werk ieder ogenblik neerleggen en weer opnemen en haar steken kunnen niet worden vergeleken met die van de kleermaker om de hoek, die niet anders doet dan naaien. Zij zal waarschijnlijk haar huishoudboeken moeten bijhouden en haar nauwkeurigheid hierin zal die van een bankersklerk niet licht evenaren. Zij moet vlug zijn en waakzaam, zich kunnen redden en iets weten te vinden op alles wat voorkomt. Zij moet zich van het ene tot het andere keren, kunnen voldoen aan de behoeften van een half dozijn kleintjes, die alle verschillen in temperament en geaardheid en zich allen op een andere trap van ontwikkeling bevinden. Zij moet voortdurend met takt en op diplomatieke wijze handelen, in haar humeur blijven, nooit vermoeienis, ongeduld of prikkelbaarheid laten blijken, en de vermoeide echtgenoot aan het einde van zijn lange werkdag met een vrolijke glimlach en een hartelijk woord verwelkomen, die hem een beloning zijn voor zijn zwoegen. Nadat de kinderen naar bed zijn, verwacht men van haar dat zij een meevoelende en meedenkende metgezel voor hem zal zijn en wanneer zij zelf ter ruste gaat, moet zij er nog om denken niet al te vast te slapen, anders zou zij het stemmetje uit de wieg niet horen, dat in de vroege morgen om voedsel vraagt of gesust wil worden. Dit soort leven zou een man binnen zes maanden dood of krankzinnig maken, maar het “zwakke vat” zal het 12 à 15 jaar volhouden zonder op te houden en de kracht, welke haar het meest helpt in deze taak, is die van Libra en van de planeet Venus. Gelukkig de vrouwen die onder deze zachte invloeden geboren worden! Liefhebbend en bemind, middelpunten van geluk en kalme tevredenheid, kunnen zij haar dagen vullen met wat men kleinigheden des levens noemt, dat wil zeggen met telkens terugkerende kleine daden van zelfopoffering van die soort, die niemand opmerkt of waardeert en dat kunnen zij met opgewektheid doen Zonder er in het minst hinder van te hebben.

Laat deze scherp omlijnde beschrijving van het onderscheid tussen de beide geslachten ons echter niet misleiden. In het algemeen gesproken is de bedoeling, dat de zielen die als man geïncarneerd zijn, gespecialiseerd en geconcentreerd werk zullen doen, en wanneer zij als vrouw geboren zijn, is haar taak alzijdige ontwikkeling. Voor degene die aan reïncarnatie gelooft en meent dat deze verschillende ondervindingen vrij regelmatig afwisselen, valt er inderdaad niets aan te merken op die regeling. Het bovenstaande is evenwel slechts een ruwe schets en wij hebben de sleutel der Astrologen nodig, die mannen en vrouwen verder verdeelt in mannelijke en vrouwelijke typen, om het bestaan van de talrijke uitzonderingen op de regel te verklaren. Niet alleen het voorkomen van mannelijke vrouwen en verwijfde mannen wordt daardoor begrijpelijk. Maar ook het feit, dat er vrouwelijke vrouwen zijn die genoeg kracht en concentratie bezitten om mannenwerk te doen, en goed ook! Deze hebben wij natuurlijk onder mannelijke tekens zoals Aries en Scorpio te zoeken, en evengoed manlijke mannen, die zo buitengewoon begaafd zijn met alzijdige ontwikkeling, dat zij posten kunnen bekleden op welke de gewone specialiserende werker van geen nut zou zijn. Deze nu verwachten wij natuurlijk onder de invloed van Venus en Libra te vinden.

Zij zijn even veelzijdig als de Leo-mensen en hebben soms evenals deze, moeite om de keuze van een beroep te bepalen. Maken vaak een verkeerd begin en veranderen daarna, maar zij hebben niet de neiging, die de Leo eigen is, om hun werk aan anderen over te doen, hoe bekwaam die anderen ook mogen wezen.

In de meeste gevallen maakt hun verlangen naar volmaaktheid hen zeer geduldig en bereid zich alle denkbare moeite te geven. Nauwkeurig zijn ze in de kleinste bijzonderheden van hun werk, zodat zij zelden iets hoeven over te doen. Hoewel zij meestal niet uitblinken, is er ook zelden iets aanstellerigs, opzichtigs of haastigs in hun wijze van werken.

Zij zijn bijzonder bemind bij mannen zowel als bij vrouwen en maken gewoonlijk goede promotie, want met hun aangename manieren, takt en hoffelijkheid en oprechte waardering van hetgeen in andere te bewonderen valt, hebben zij weinig vijanden. Zij zijn uiterst nauwkeurig en rechtschapen in geldzaken en zeer geschikt voor de verschillende takken van de openbare dienst. Zij voelen zich evenwel zelden aangetrokken tot de geneeskunde, daar het zien van lijden en zwakheid hun veel smart veroorzaakt.

Sommigen maken zich een zeer goede positie aan de balie, maar zij die dit vak kiezen doen verstandig er niet op te rekenen, dat zij zullen slagen door schitterende redenaarskunst of een bijzonder knap stuk als detective, want zij moeten de voorbereidende moeilijke langzame opklimming doormaken, en tenzij hun connecties hun te hulp komen - en dat zullen zij wel - moeten zij nogal lang wachten voordat het fortuin hun toelacht! Nadat dit punt bereikt is, zal de wispelturige godin hen waarschijnlijk niet meer verlaten en dan kunnen zij met hun oordeelkundig verstand een voor hen geschikte werkkring vinden in de hoogste betrekkingen bij het gerecht of zelfs als Lord Chancellor van het Hogerhuis.

De aangeboren kracht van Libra bestaat uit een zeker verstandig gezond en evenwichtig element, dat door hun ganse morele, mentale en fysieke natuur loopt.

Deze mensen haten onrechtvaardigheid en oneerlijkheid en al wat slecht van verhoudingen en lelijk is in het leven. Zij hebben een afkeer van overdrijving en van ziekelijk, zwartgallig, hysterisch of opgeschroefd zijn; wenden zich vastberaden er van af en willen er niet over spreken.

De Libra-, de Weegschaal-mens is altijd degene die evenwicht maakt, harmonie verschaft, rust en vrede brengt. Ofschoon, indien nog onontwikkeld spoedig buiten evenwicht gebracht, is het evenredig ontwikkelde Libra-type in hoge mate evenwichtig, gelijkmatig van humeur, meegaand van karakter, aangenaam in de omgang, kalm, zonder hartstocht en toch liefdevol ($), licht bewogen door een anders leed, doch overigens vrolijk en opgewekt en zeer welwillend, een weldoener vaak.

Dergelijke mensen zijn volmaakt onpartijdig, oordelen dat men beide partijen horen moet alvorens vonnis te wijzen. Dit laatste geschiedt dan ook steeds zonder oordeel des persoons, want ze zijn geheel onpersoonlijk, hebben geen voorkeur en zijn derhalve uitermate geschikt voor rechters wegens de strikte rechtvaardigheid der Weegschaal, bij welke het geringste overwicht de doorslag geeft en die toch door niets te bewegen is tot een onnauwkeurige aanwijzing.

Zo is Libra ook de rechtvaardige wet, de wettelijkheid en de Libra als wetgever en als handhaver der wet een man van gewicht, die elk woord overweegt, zijn woorden op een goudschaaltje afweegt, wiens weloverwogen uitspraken dan ook gewicht in de schaal leggen, die dus veel overwicht heeft over zijn medemensen, hen in letterlijke en figuurlijke zin de wetten stelt, met recht van ieder eist en ieder geeft wat hem toekomt. Ofschoon hij dus steeds de wet zal handhaven, is hij zacht van oordeel, breed van opvatting, is zijn leuze: “Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt”, begrijpt hij dat nood breekt wet. Kortom, hij is een wijs rechter, die door takt en zachtheid ($) elke beklaagde tot bekentenis brengt, zelfs al zal die in het eerst bij hoog en laag zijn onschuld bezweren. Want wijsheid, dat is kennis plus liefde, is het kenmerk van het middelste, het Boeddhistisch gebied, door Libra beheerst, die als middelaar het evenwicht bewaart tussen de voor de mens geopenbaarde en niet geopenbaarde werelden.

De Libra is dus de middelman, de man van het gulden midden, van “le juste Milieu”, hetwelk hij steeds zal bewaren, omdat hij weet te zwaren en te lichten en begrijpt, dat wat het zwaarste is moet het zwaarste wegen. Dit principe is voor hem een stalen wet, een wet van Perzen en Meden. Hij past daarom goed aan de balie, is een scherpzinnig advocaat, die na slechts korte overweging dadelijk weet uit welke hoek de wind waait (7 = luchtteken) en dan ook meteen het doorslaand bewijs levert van de onschuld van zijn cliënt.

De vrouwen daarentegen - er heerst onder dit teken een hemelsbreed (7) verschil tussen mannen en vrouwen - zijn te lichtbewogen, laten zich te veel door hun gevoel meeslepen, dat bij haar altijd de doorslag geeft en slaan daardoor te gauw tot uitersten over om onpartijdig te zijn. Zij zijn zo verzoenend gestemd, dat ze elke tekortkoming liefst met de mantel der liefde ($) bedekken. Maar omdat ook zij ten slotte geen voorkeur hebben, besluiten ze niet gauw een keuze te doen, nemen ze alles lang in overweging, schommelen ze altijd tussen twee besluiten heen en weer, weten ze niet wat ze willen. De Libra-vrouw moet delibereren, tot in het oneindige wikken en wegen, vergetend dat de mens wikt, God beschikt. Met passen en meten wordt de tijd versleten voor haar, zij kan nooit iets met kunst ($) en vliegwerk (7) doen, kan geen korte metten maken, moet altijd een mijl op zeven (7 = 7e teken) gaan. En na lange overweging oordeelt ze dan soms nog zonder oordeel des onderscheids, want de Libra-vrouw mist het onderscheidingsvermogen van haar Virgo-zuster. Of wel, ze zal de zaak na rijp beraad toch maar blauw-blauw (kleur van $). En heeft ze eindelijk toch een keuze gedaan, dan is ze daarna nog maar matig daarmee ingenomen.

Ook is de Libra-vrouw zeer gevoelig voor lof of bewondering, ja voor vleierij. Maar haar eigen zucht naar bewonderd - willen - zijn weegt op tegen haar wederkerige waardering van andere goede eigenschappen. Is de Leo-man zelf een hofmaker, zo laat de Libra-vrouw zich graag adoreren. Zij wedijvert dan ook met Venus, de Godin der Liefde en der Schoonheid, heerseres van Libra, in schoonheid en lieftalligheid, in uiterlijke aantrekkelijkheid. De mooie Venus-vrouw heeft een zachte, blanke, rozige huid ($), lange golvende zijdeachtige haren, lachende hemelsblauwe of smachtende bruine ogen, een rozenmondje, een allerliefst kuiltje in de kin ($) en de lichtblozende wangen ($) zijn klein, maar welgevormd en mollig, zonder te gezet te zijn en is schalks en goedlachs als de lachende Godin zelf, met gevoel voor het komische.

De roos, het symbool der liefde, is Venus’ lievelingsbloem, ofschoon alle bloemen haar lief zijn. Wetend, dat wie schoon (7) wil zijn, moet pijn lijden (6), dat er geen rozen (7) zonder doornen (6) zijn, of wel dat honingraat begeert, die moet de bijen lijden (de bijen, de mieren en het tarwe werden door de Heeren van Venus van de planeet Venus naar onze aarde overgebracht), die roze plukken wil, die mag geen doornen mijden en dat ze honing is zoet, maar de bij steekt, getroost zij zich heel wat moeite en ongemak, om er maar zo lief mogelijk uit te zien, om haar beau-jour te hebben. Ze is dan ook in hart (5) en nieren (7) ijdel, want Venus’ spiegel ($) vertelt haar voldoende, dat zij schoon is, en is in de wolken (7), in de zeven hemel, wanneer men haar complimentjes maakt.

Aanbidders heeft ze natuurlijk te kust en te keur. Maar wie zichzelf honing maakt, wordt door de bijen gestoken, met andere woorden zij stelt dan door haar behaagzucht wel eens haar goede naam in de weegschaal. En dan weegt het genot van aanbeden te worden niet op tegen de kwade gevolgen daarvan. Want zij is in haar koketterie wel eens al te luchthartig, neemt de heilige huwelijkswetten te luchtig op. Ze begint met een onschuldige flirtation met een aanbidder, doch die gaat sub rosa, onder de roos, dan wel een wat verder dan betamelijk is, en wanneer zij dan alle waarschuwingen in de wind slaat, is hij eer zij het zelf beseft, haar minnaar en vergeet zij het zevende gebod: “Gij zult niet echtbreken”. Menig Godsoordeel in de vorm van een duel heeft zij door haar lichtzinnigheid reeds uitgelokt, vooral bij haar hevigste aanbidders, Aries-Mars-typen. Les extrêmes se touchent! (1 K 7; # het omgekeerde van $).

Het gevolg van haar onschuldige behaagzucht, waarbij ze heus te goeder trouw was, is dan, dat wanneer zij op het waagsken zit, zij wordt gewogen en te licht bevonden. Want wie verboden dingen doet, grijpt naar honing en vindt roet. Ja, het kan verkeren!. En het is gevaarlijk zich te openlijk in de “waach” te stellen. “Das macht die liebe, so ganz allein!” Doch de liefde is vindingrijk, en zo weet ze toch altijd nog de dans ($) te ontspringen. Maar anders kan zo’n eerste misstap haar noodlottig worden, daar zij dan licht de kracht mist, bijtijds de weegschaal weer naar de andere zijde te doen overslaan. Doch ze verliest nooit geheel haar evenwicht, daar ze innerlijk te fijn beschaafd is, om tot dierlijke (#) zinnelijkheid ($) over te slaan.

Ook weegt dat haar als lood op ‘t hart, en dit werkt vooral als tegenwicht, doet haar met mondekens maat snoepen. Dus zal zij zich niet licht laten bewegen, te ver door te slaan, al helt ze wel eens wat te ver naar de lichte zijde over. Och, het zijn de slechtste vruchten niet, waaraan de wespen knagen!

Het is trouwens heel natuurlijk, dat de liefde een grote rol speelt bij de kinderen van Venus, vooral daar het 7e huis, beheerst door Libra en Venus, het huis van het huwelijk is. Aphrodite bewerkt dan ook in haar aantrekkelijkheid de aantrekking tussen de geslachten. Derhalve zal een Libra-type vroeg in het huwelijksbootje stappen, tenzij hij zo weinig voorkeur heeft, terwijl er lieve meisjes te kust en te keur zijn, dat hij tot een bepaalde keuze komen kan. Dan is het bij hem: “Jeanne, Jeannette of Jeanneton, wist ik maar wie ik kiezen kon”. Dan slaat de Weegschaal zolang tot het uiterste over, tot dat ze ten slotte weer in evenwicht komt, de evenwichtige tussenstand weer bereikt, dat wil zeggen er geen keuze gedaan wordt, nadat zo’n verliefde jongeling eerst als vlinder van bloem tot bloem ($) gevlogen is. En loopt hij al eens een blauwtje, geen nood, er is keus genoeg! Voor die weer een ander! Och, Cupido, Venus’ zoon, wondt in zijn jeugdige onbezonnenheid wel eens de harten, maar breekt ze toch niet gauw. Doch Libra trouwt niet beneden zijn stand.

Eenmaal getrouwd, zijn zowel Libra-mannen als -vrouwen gewoonlijk goede, liefhebbende echtgenoten. “Als de bruid is in de schuit, dan is het mooie praatje uit”, geldt niet voor dit type, want het leven lacht Venus-vrouwen meestal rooskleurig toe en Venus-mannen zijn te rechtschapen, te hoffelijk en te edelmoedig, om hun vrouwen niet goed te behandelen. Ja, ze zijn zelfs als gade wel eens wat te zwak, te toegevend, te meegaand tegenover het zwakke geslacht.

Aan de andere kant denkt een Libra-man soms in elk lief meisje “de zij” te vinden en ziet zij in elke “hij” de man van haar keuze. Bovendien is zij te teergevoelig om iemand een blauwtje te laten lopen. Zij kwetst niet graag iemands gevoelens.

Een Venus-vrouw is beter echtgenote dan moeder. Ze aanbidt haar gade, maar is te toegevend ($) voor haar kinderen, die ze daardoor bederft. Van haar man kan zij alles gedaan krijgen, wanneer zij hem glimlachend teder onder de kin strijkt of schalks een tikje op de wang of een kus op de mond geeft en hem met haar lieve, zachte muzikale stem opvrijt. Dan is ze heus onweerstaanbaar en laat haar man zich onmiddellijk bewegen naar haar uitspraken te luisteren. Want ze zegt: “De jongste schepen wijst het vonnis”. Men kan dan ook niet boos op haar zijn, moet van haar houden, waarom ze slechts weinig vijanden heeft.

Een Libra-man en -vrouw tezamen in de echt verbonden zijn met recht een paar verliefde tortelduifjes (de duif is aan Venus geweid), levend als Adam en Eva in het Paradijs (d.i. het Boeddhisch gebied, waar de mensheid leefde alvorens zij door het eten van de Boom der kennis tot het mentaal gebied afdaalde), zelfs nog in hoge ouderdom. Oude liefde roest niet bij hen, want liefde kweekt liefde.

Nog in een ander opzicht slaat de Weegschaal naar verschillende zijden over bij mannen en vrouwen. Gelijke monniken, gelijke kappen, zou men denken. Maar geen regel (d.i. wet) zonder uitzondering. De mannen zijn zeer accuraat op geldzaken en daarom puike effectenmakelaars en boekhouders, daar ze zo goed de balans opmaken kunnen. Ze hebben daarvoor trouwens een voorbeeld aan de kosmische Boekhouders de Lippika, die de Karmische Boekhouding voeren op het Boeddhisch gebied, het gebied van Libra, de Balans. Voor deze goddelijke Rechters, die voor alle schulddelging zorg dragen, heeft een ieder op de Laatste Oordeelsdag te verschijnen.

De Libra-vrouwen daarentegen - omgekeerd is ook wat weerd - verachten met echt vrouwelijke nonchalance niet het geld, maar alle geldzaken. Leent men haar, dan zullen ze volgaarne haar schuld vereffenen, zo ze daartoe in staat zijn. Zo niet, dan verwachten ze, met de logica der vrouw, kwijtschelding van schuld. Voor studie voelen zij niet veel - blauwkousen kent Libra nauwelijks - en in Wijsheid kunnen zij zich ook al niet meten met haar partner van de andere sekse.

Isabel Pagan merkt aardig op, dat de godin Venus uit het schuim der zee geboren is en dat schuim is lucht gevangen in het water. Vandaar enerzijds de bruisende levenslust van het Venus-type, anderzijds het schoon schijnende en ook wel mooi zijnde, maar enigszins aan de oppervlakte blijvende, de weinige diepte van dit nog pas geboren wordend karakter, dat een onbeduidend leventje door ijdel gepraat en futiliteiten nog interessant doet schijnen.

Maar terwijl onder Taurus, het negatieve teken van Venus, veel jonge zielen geboren worden, is dit bij Libra, haar positieve teken, juist een zeer weinig het geval. Van dit type gaan er geen honderd in een lood, altijd heeft de Libra-mens iets aantrekkelijks, iets liefs, iets schoons, aangename beschaafde manieren, een afkeer van wat al te ruw is, lelijk of disharmonisch. Altijd is het, of hij enigszins blauw bloed in de aderen heeft, ook al is er wel eens onkruid onder de tarwe. Uitzonderingen bevestigen de regel, d.i. de wet.

De nog niet evenredig harmonisch ontwikkelde Libra-zielen - zonder daarom nog jonge zielen te zijn -, hebben toch nooit grove fouten. Hun ondeugden zijn hun overdreven deugden, dat is hun deugden slaan om in ondeugden of hebben nog geen bepaalde kleur aangenomen; zijn nog kleurloos: de zeven (7) kleuren van de regenboog zijn onversplitst nog kleurloos, om na de versplitsing weer tot de eenheid van het Boeddhisch gebied weder te keren als smetteloos wit.

Daarom is ook de witte opaal, waarin toch alle kleuren schitteren, het edelgesteente van Libra. Maar daarom zegt ook het volksgeloof, dat de verliefde jongeling zijn bruid nooit een opaal ten geschenk moet geven, daar de vrouw, die een opaal draagt, toegankelijk is voor de invloed van alle mannen, dat is van alle de 7 stralen. Ook het rode koper, het metaal van Venus, weerkaatst - wanneer het aangeslagen, dat is niet rein is -, evenals het schuim, volle kleuren.

Zo brengt de gelijkmatigheid van de Weegschaal, zijn kalme tevredenheid, stilstand in plaats van vooruitgang, onbeduidendheid, alledaagsheid. Daarentegen leidt het balanceren van de Balans tot besluiteloosheid. Of wel de Weegschaal slaat door op één punt en dan nog liefst naar de verkeerde kant, waardoor hij altijd in de contramine is. En als anderen het niet met hem eens zijn, maakt hij een leven als een oordeel. Zijn accuratesse wordt aanmatigend of koele berekening die eerst ziet van waar de wind komt, zijn aanpassings-, zijn beantwoordings-vermogen, zijn reageren op alles, slaat over in lamlendige (7 beheerst de lendenen) lauwheid, niet warm en niet koud zijn, geen kleur bekennen. Zijn zucht naar schoonheid wordt aanbidding van louter uiterlijkheid, dode vormendienst, hechten aan plichtplegingen en conventie, haten van al wat excentriek, buiten evenwicht is. Daar de Weegschaal haar evenwichtige middenstand wil behouden, zijn deze mensen liever lui dan moe, waarom men hen soms zeggen moet: “Ga tot de mieren, gij luiaard”.

Maar dit heeft Libra gemeen met Leo, die ook van de pret houdt, dat als de zon is in het Westen (7 = Westelijk teken), dan zijn de luien op hun best. Want de kinderen van de lachende Godin zijn dol op genoegens en vrolijkheid en zijn op goed gezelschap gesteld.

Gewoonlijk gaat het Libra-type ook voor de wind, zijn het gelukskinderen, gaan ze op rozen, is hun levenspad met rozen bestrooid, vliegen de gebraden duiven ($) hun in de mond. En treft hun eens leed, dan zien ze altijd nog een geluk (7 $) bij een ongeluk (8 #), of is dit niet het geval, dan zijn ze optimistisch en idealistisch genoeg om luchtkastelen te bouwen en de toekomst rooskleurig in te zien, zo die toekomst al enige overweging verdient bij hen, want gewoonlijk weegt voor hen alleen het heden, verleden en toekomst leggen geen gewicht in de schaal.

Over het algemeen zijn Libra-mensen gezond, hebben ze blozende wangen. Wel zijn ze vatbaar voor nieraandoeningen, blaascathar en venerische ziekten ($). Wanneer ze eens tot neerslachtigheid overhellen, werkt muziek bepaald genezend op hen.

Daar Venus de bij uitstek vrouwelijke planeet is, zal men niet gauw mannelijke vrouwen onder haar heerschappij vinden. Die behoren onder haar tegenhanger, Aries-Mars thuis. Daarentegen wel van die verwijfde mannen, waaromtrent men op de eerste blik uitroept: “Nu, die was in zijn vorige incarnatie een vrouw!” Met hoge geaffecteerde stem, sierlijk gefriseerd, met rode koontjes, een roosje in het knoopsgat, vindt hij zichzelf onweerstaanbaar, vinden anderen hem onuitstaanbaar. En toch heeft hij iedere week een nieuwe liefde, die hij met bloemen overlaadt. Hoe hij nog succes bij de dames kan hebben, dat mag Joost (= Justius, de Rechtvaardige, eufemisme voor de Duivel) weten! Een gevolg van de intense vrouwelijkheid van dit teken is - volgens Isabel Pagan - zijn alzijdigheid. Waar mannen specialisten zijn, zijn vrouwen alzijdig ontwikkeld; ze houden zich met alles bezig, maar munten daardoor uit in niets. Dit blijkt onder andere bij hun artisticiteit, die vaak niet verder komt dan liefhebberen, dan amateurswerk, daar ze hun talenten versnipperen en telkens iets nieuws omhelzen. Want wanneer iemand maar even enig overwicht over hen uitoefent, zijn ze al voor een zaak gewonnen. Maar doordat het vrouwelijk temperament zich meer met subtiliteiten bezighoudt, is dat ook eerder tot die kleine nauwelijks opgemerkte altruïstische opofferingen in staat, die het egoïsme van de man [1-#] slechts voeden. Doch bij hun grote hulpvaardigheid mag men hen wel eens in overweging geven, of ze wel de vereiste capaciteiten tot de verlangde hulp hebben.

Daar Libra het Boeddhisch gebied van eenheid beheerst, zoekt en ziet de Libra overal de eenheid, tot zelfs de eenheid der tegendelen. Hij begrijpt beter dan wie ook, dat eendracht maakt macht. Daarom is hij de ware vrederechter, vredestichter. De gehele vredesbeweging moet onder Libra-Venus staan, het tegenwicht van de strijdlustige Aries-man.

Omdat dus Libra van verenigen houdt, is ook het 7e huis terecht dat van compagnonschap, van medewerkers, van verenigingen. En dan zal de Libra-man zo’n vereniging wel organiseren, regelen, er toezicht houden, order uitgeven, mits anderen die dan weer uitvoeren, want Venus is geen pionier, heeft een afkeer van het ruwe werk dat zij liever aan haar gemaal Mars overlaat. Maar liefst werkt deze mens toch op gezag van een ander. Daarom is hij zo geschikt als minister, die de koning (5) boven zich heeft. Ook als rechtschapen diplomaat, als directeur of als bibliothecaris is hij op zijn plaats, of als wiskundige, daar hij zo weet te meten. Maar voor dokter deugt hij niet, want Libra kan geen lijden zien. Dit ambt laat hij met liefde, of liever afgrijzen, over aan de Virgo-Scorpio, de vivisector.

De Weegschaal voelt natuurlijk veel voor gelijkheid, maar socialist wordt hij toch niet gauw. Er is meer gelijk dan eigen: daarvoor is hij te aristocratisch en niet strijdlustig genoeg.

Dan zijn de Libra’s zo subtiel en intuïtief, dat zij snel de gedachten van anderen opvangen, al naar mate zij hun bewustzijn tot het Boeddhisch gebied der eenheid opvoeren kunnen. Laat hen daarom altijd hun eigen inzicht volgen.

Vooral Libra-kinderen zijn vatbaar voor psychische invloeden, sensitief, gevoelen de atmosfeer van een huis of plaats en zijn daarom soms angstig, gauw van hun stuk, uit hun evenwicht gebracht. Dikwijls zweven die kleintjes zó in hogere sferen, dat het is alsof ze buiten westen zijn. Men moet ze dan maar alleen, met rust laten, want au fond heeft zo’n kind weinig gebreken, is het lief en zacht, waar en oprecht, een gevoelskindje. Doch men moet hem vroeg de wetten der voortplanting op eenvoudige, natuurlijke wijze verklaren.

Wanneer eenmaal de innerlijke rede, Boeddhi, geopend is, vindt men onder dit teken hoogst geestelijke typen, die niet slechts de door mensen opgestelde wetten, maar ook de occulte natuurwetten verstaan, want Libra openbaart de levenswijze van Venus en brengt soms van die engelachtige wezens met engelengeduld voort, te goed voor deze wereld, waartoe ze dan ook behoren, omdat ze eigenlijk geen mensen maar dewa’s of goden zijn (Venus beheerst het rijk der Dewa’s. De hogere goden verblijven op het Boeddhisch gebied).

In hoge mate is de Libra artistiek. Harmonie en schoonheid zijn z’n grondtonen. Maar dit uit zich soms meer als karaktereigenschap dan als talent, met andere woorden hij is niet altijd zelf producerend kunstenaar. Pas bij mede-invloed van de vaste Tekens, vooral van Taurus, zal de ware kunstenaar geboren worden. Het symbool # duidt trouwens reeds aan: het beheersen der stof, door de geest. Het ideaal van alle kunst! Vooral muziek, ook vocale kunst, is zijn specialiteit. Venus moet haar gevoel uitzingen in het hoogste lied. Door zijn gevoel voor juiste verhouding, proportie, evenredigheid, is hij ook een uitstekend architect.

Toch heeft Libra dikwijls moeite met de keuze van een beroep, daar zijn kieskeurigheid enerzijds opweegt tegen zijn geen-voorkeur hebben anderzijds. Zodoende is zijn vooruitgang in de aanvang slechts langzaam. Maar eenmaal op de goede weg is zijn evolutie een snel proces van bewustwording, schiet hij met zevenmijlslaarzen voorwaarts, weldra een ieder de loef afstekend (7 = windzijde - loef)

Hij is ook innig godsdienstig van aard, doorvoelt de Eenheid van God en streeft naar de vereniging met de Christus. Maar hij hecht niet aan enige uiterlijke godsdienstvorm. Daarvoor ziet hij te veel de levenszijde ($), de eenheid (7) van alle godsdiensten. Derhalve zal in deze, zich dikwijls geen Christen noemende, zo vroeg de Christus ontwaken.

Zo zal dan langzamerhand de uit eenheid voortgekomen veelheid wederom tot de eenheid terugkeren, zullen de zeven kleuren van de regenboog op het Boeddhisch gebied ineenvloeien, niet tot een vage kleurloosheid als in het aanvangsstadium van het Boeddhisch lichaam, doch tot het schitterend smetteloos wit, zullen de zeven tonen van de toonladder tezamen smelten tot de harmonie der sferen, daar op het gebied der eenheid ook de zeven stralen, de zeven planeten één zijn. Wanneer de Libra dit stadium heeft bereikt, is hij volmaakt in evenwicht, in harmonie met het Oneindige.

Hun gezonde, normale en natuurlijke uitdrukkingswijze is de muziek in al haar onderdelen en vocale muziek vooral geeft hen rust en opfrissing-zang is hun ontspanning na vermoeienis, hun geneesmiddel in ziekte en droefenis, het offer dat zij waarschijnlijk op het altaar van hun god zullen neerleggen. Dit geeft ons de grondtoon van het godsdienstig leven van de Libra, onharmonische elementen in zij eredienst voorkomen.

Het getwist der theologen, de kleinzielige vervolging van sekten onderling, het gekibbel, de jaloezie en de bekrompenheid die zich maar al te vaak vertonen in onze godsdienstige gebruiken, zijn voor vele mensen van dit type de oorzaak geweest waarom zij zich met walging er van hebben afgewend, want als zij geen schoonheid en stemming kunnen vinden in hun eredienst, bepalen zij er zich toe, naar schoonheid van leven te streven en laten ceremoniën en riten achterwege.

Zij hebben de neiging, voornamelijk in het heden te leven, het dode verleden zijn doden te laten begraven. Zelden zijn zij inschouwend, zelf ontledend of tobberig over hun langzame vooruitgang of hun mogelijke lot in de toekomst.

Het godsdienstig leven van Burmah, een land dat volgens overlevering grotendeels onder de invloed van dit teken staat, vertoont vele Libra-eigenschappen. Onder andere de afwezigheid van godsdienstige plechtigheden. Er bestaat in Burmah geen priesterschap alleen bestemd voor de dienst van God als afgescheiden van de dienst van de mens. Elke man kan gedurende zekere tijd monnik worden, een sober ongehuwd zelfverloochenend leven leiden, de schriften bestuderen, leraren, bidden en afzonderlijke tijd aan overpeinzing wijden. Maar dat is louter een deel van zijn algemene oefening en ontwikkeling, en wanneer dit tijdperk van tucht voorbij is, keert hij meestal tot het gewone leven terug, trouwt en wordt hoofd van een gezin. Nog een karaktertrek, die echt Libra is, vindt men in de behandeling der stervenden in Burmah. Wanneer men weet, dat iemand gaat sterven, wordt er niet aan gedacht hem aan zijn overtredingen en tekortkomingen te herinneren, en hem aan te sporen daarover te denken, te biechten of berouw te tonen. Men neemt aan dat nu zijn tijd van streven voorbij is. Hij zal een nieuw leven intreden en opnieuw kunnen beginnen, maar in die tussentijd is het van belang hem op te vrolijken en hem te doen beseffen, hoeveel hij deze keer is vooruitgegaan en hoeveel er is waarvoor hij en de zijnen dankbaar moeten wezen. Dan komt een van zijn hartelijkste oude vrienden bij hem zitten en roept voor zijn verzwakkende geheugen al zijn goede daden terug. En deze zachte en troostrijke handelwijze wordt inderdaad zeer dikwijls gevolgd door geestelijken van onze eigen kerk [de Engelse namelijk], onder welke niet weinige vredelievende Libra-mensen zijn. De Anglicaanse kerk schijnt vooral dit type van geestelijken aan te trekken, waarschijnlijk omdat zij de mogelijkheid biedt van een beschaafd en rustig leven en het volgen van liefhebberijen, o.a. muziek. De Engelse landpredikant leidt een teruggetrokken en toch gezellig leven, geniet ruime tijd voor zijn studie, en een vredige atmosfeer, heeft toestemming om te trouwen en wordt in de beste families in de omtrek ontvangen. Zijn voornaamste plicht bestaat nu en dan in het muzikaal intoneren van een schone en waardige liturgie, en in het met oordeel bepalen hoeveel schoonheid veilig en gerust bij de dienst mag worden toegepast. In zo’n ambt zal onze Libra-mens iedereen voldoen. Zijn welsprekendheid is zachtkens overtuigend, zijn toespraken weloverwogen en netjes afgewerkt, soms misschien een beetje vanzelf sprekend, alledaags en even pedant, maar zeer zeker vrij van alle schrikwekkende buitenissigheden of rustverstorende oorspronkelijkheden in stijl of gedachten. Mettertijd zal hij promotie maken en mogelijk een bisschopszetel ontvangen. In dien werkkring zal hij bijzonder bemind en werkelijk een sieraad van zijn beroep zijn. Kortom, hij zal al datgene doen, wat Engeland verwacht en wenst bij een landpredikant, want John Bull houdt niet van het priestertype, om zijn verwaandheid, en wantrouwt de profeet, omdat hij zijn haar niet laat knippen. Misschien is het wel heel goed voor het Angelsaksische ras, dat zo’n belangrijke plaats wordt gegeven aan deze gezonde harmoniserende invloed, want zijn rustige kalme verstandigheid is zeker nodig om de fanatisme en de overdrijving van de Martiale afgodendienst - die der gespecialiseerde energie namelijk - tegen te gaan, waarvan het volk in al zijn werkzaamheden blijk geeft, en vooral in hetgeen de ware godsdienstige plechtigheid van Engeland kan genoemd worden, de voering van het heilige cirkelspel.

Men kan moeilijk van een Libra-stijl spreken, deels omdat hun stijl niets bijzonders heeft, maar meer nog omdat weinige Libra’s specialisten zijn in de literatuur of in iets anders, waardoor zij een plaats in de eerste rangen zouden kunnen innemen. De goede eigenschappen daarvan kunnen wij het best begrijpen, wanneer wij ons voorstellen de enige tak van letterkunde, waarin de vrouwen ongetwijfeld boven de mannen uitblinken, het schrijven van gewone brieven aan intieme vrienden en bloedverwanten. De Libra slaagt er uitstekend in de gebeurtenissen van de dag op aangename wijze mee te delen en kan zelfs onbeduidende bijzonderheden belangwekkend en gewichtig doen schijnen. De stijl is keuvelend en niet formeel, nimmer ruw, excentriek of duister, eenvoudig van zinsbouw, leest gemakkelijk en is soms even gemakkelijk te vergeten, want hij is een beetje kleurloos. Wanneer een astroloog een man tegenkomt, wiens brieven even goed zijn als die van een vrouw, mag hij verwachten een sterke Venus-invloed in de horoscoop te vinden. Er zijn veel bekoorlijke boeken die min of meer onbeduidende herinneringen bevatten, welke op dit element wijzen.

Marie Anderson, de beroemde Franse actrice, was onder dit teken geboren en haar Gedenkboek heeft veel van de vrouwelijke bekoorlijkheid, welke Libra van nature eigen is. Het is ook leerzaam als biografie, daar het vele typische Libra-neigingen in haar werkwijze en haar idealen laat zien. De redenen die zij opgeeft voor het zich terugtrekken van het toneel kunnen worden betiteld als vrees voor eenzijdigheid, en het is interessant deze te vergelijken met de redenen van een zelfde aard, die de beroemde zangeres Jenny Lind opgaf voor dezelfde stop, terwijl haar lieflijke stem, haar zachte geaardheid en evenwichtige natuur, sterk aan hetzelfde teken doet denken.

Voor de echte Libra behoren liefdesaangelegenheden natuurlijk tot de gewichtigste gebeurtenissen van het leven en zelfs in de ouderdom verliest dit onderwerp voor hem zijn belang niet. De goed ontwikkelde Libra kiest vroeg zijn gade, trouwt zo gauw hij het financieel kan doen en is een uitstekend echtgenoot, teder, liefhebbend en zeer gemakkelijk om mee om te gaan.

Het enige gevaar van de Libra bestaat in een te vroeg engagement, want jij komt er licht toe, een meisje het hof te maken en meestal heeft hij daar succes mee. Daarom kan hij in de verleiding komen het eerste aardige meisje dat hem toelacht, ten huwelijk te vragen en dan wel eens zijn leven lang berouw hebben van zijn overhaaste handelwijze. Zijn aangeboren beschaafdheid en zijn kieskeurigheid zullen hem bewaren voor een verbintenis beneden zijn stand, en een evenwichtig verstand, een afkeer van emotionele opwinding, zullen hem terughouden van ondoordachte handelingen en onterende verwikkelingen.

Zijn zuster in Libra loopt hetzelfde gevaar en deelt in dezelfde bescherming. Zij is meestal bijzonder bemind bij de andere sekse om haar zachte niet kritiserende houding en haar openhartige bewondering der mannelijke eigenschappen. Zij vindt het vreselijk om iemands gevoelens te kwetsen. Daardoor is het haar bijna onmogelijk een beslist neen uit te spreken. Soms moet ze er op gewezen worden, dat te veel aarzeling op dat punt slechts de pijnlijke onzekerheid vermeerdert en derhalve een verkeerd begrepen vriendelijkheid is. Zij vertoont het orthodoxe ideaal van de echtgenote, daar geheel haar wezen opgaat in haar echtgenoot, die soms in die mate door haar wordt aanbeden, dat de kinderen geheel op de achtergrond raken, want dit teken voelt wel bijzonder voor het huwelijk maar niet voor het moederschap. Schrijfster dezes heeft twee bruiden gekend, beiden Libra op een hogere trap van ontwikkeling, die op haar trouwdag geen oranjebloesem wilden dragen, omdat die het symbool van vruchtbaarheid is. Zij gaven openhartig als haar mening te kennen, dat kinderen een grote last zijn. Toen de kleintjes kwamen, sprak toch de natuur en zij werden hartelijk verwelkomd en teder verzorgd. Maar beide moeders geven toe, dat zij de zorg voor hen zeer vermoeiend vinden en in beide huishoudens zijn de vaders beslist nummer één. Een fysieke eigenaardigheid, die in nauw verband staat met dit kenmerk van het Libra-karakter, is het feit, dat vele moeders van dit type niet in staat zijn haar kinderen goed te verzorgen, terwijl die van het Taurus-type, die veel meer echt moederlijk van aard zijn, daarin zelden tekort schieten. Het is wel de moeite waard hierbij te blijven stil staan, want dit onderwerp wordt door vele moderne romanschrijvers, vooral in Frankrijk, op onjuiste, verwarde wijze behandeld. Zij trachten de Venus-zijde van het leven te verheerlijken - misschien ten dele als een natuurlijk in opstand komen tegen de al te strenge lering der kerk - en zij falen daarin niet alleen, maar verlagen en verminderen die door te trachten haar met het moederlijk instinct te verbinden, en dwalen zo af tot louter sentimenteel gedoe en verontschuldigen verdorven, gedegenereerde en onvrouwelijke handelingen door onzinnig gebazel over verlangen naar het moederschap en de liefhebbende zorgen der Natuur voor het ras.

De aandrang, die de vrouw naar haar gade doet zoeken, zich doet afwenden van alle gedachten van trots en zelfgenoegzaamheid, en haar naar die eigenschappen doet verlangen, welke zij slechts in hun volle ontwikkeling bij het andere geslacht kan vinden, is schoon, is in zichzelf volmaakt, gegrond op ware nederigheid en behoeft generlei verontschuldiging of rechtvaardiging. Wij doen onze jonge mensen onrecht, indien wij haar leren zich daarover te schamen. Nog meer onrecht doen we hun, indien wij nalaten hen er op te wijzen, dat het een heilige aandrang is die bewaakt en bewaard moet worden, waaraan men nimmer mag toegeven op zelfzuchtige of onterende wijze of ten koste van anderen. Want deze aandrang is even sterk als heilig, en kracht verbonden met onwetendheid, voorspelt gevaar. De astrologen zullen een helder inzicht verkrijgen omdat dit punt, wanneer zij in gedachten houden, dat het teken der kuise Diana altijd als het moederlijk teken is beschouwd. Het sterke verlangen om kleine kinderen te verzorgen en te onderwijzen wordt bij Cancer-vrouwen veel meer aangetroffen dan bij enig ander type. En toch is haar gedrag tegenover het andere geslacht vaak bepaald afstotend door een schuwe terughouding, die zij vertonen. Wanneer mensen van dit soort getrouwd zijn, draaien zij vaak het Libra-beginsel om en maken de kinderen tot hoofdzaak, terwijl zij hun wederhelft beschouwen als iemand die voornamelijk als vader of moeder, recht heeft op consideratie.

Mensen die Venus tegen hebben in de horoscoop worden belemmerd in plaats van geholpen door hun neiging tot alzijdige ontwikkeling, en Libra in het aanvangsstadium hebben in dit opzicht zozeer te lijden, dat hun ouders en voogden soms ten einde raad zijn, wat zij hen toch moeten laten leren.

Hun neiging voor algemene ontwikkeling, maakt hen licht tot beunhazen en zij nemen het een na het ander op, om het weer voor iets anders te laten varen. De wens om volmaakt werk te leveren heeft ook zijn nadelen, zij treuzelen en knoeien aan hun werk en verspillen hun tijd met haarkloverijen en beuzelingen. En zij worden licht verward en verbijsterd, wanneer men hen tot de orde roept en hen verzoekt wat voort te maken. Soms zoeken zij uitvluchten en praten met anderen mee en zeuren op de meest ergerlijke wijze, juist wanneer een energieke manier van optreden en recht door zee handelen nodig is. Takt en diplomatie lijken, wanneer zij overdreven worden, zeel veel op onoprechtheid en zedelijke lafhartigheid. En wanneer men zonen en dochters van Aphrodite op dit stadium van ontwikkeling beschouwt, moet men er vaak aan denken, dat schuim dikwijls hetzelfde betekent als ijdel gepraat, omdat het zich gemakkelijk over een oppervlakte verspreidt, maar nooit zeer diep gaat.

Deze neiging tot onbeduidendheid vertoont zich ook zeer duidelijk in de genegenheden. Het natuurlijk instinct om een wederhelft te zoeken ontwikkelt zich zeer vroeg, en uit zich bij deze mensen daarin, dat zij ieder ogenblik menen, dat diegene van het tegengestelde geslacht, die zij op dat ogenblik ontmoeten, mogelijk wel de hij of de zij kan wezen. Zij breken nooit hun hart over iemand, want hun memorie is zeer kort, maar zij ontvangen menigmaal kleine verwondingen en verspillen heel veel kracht, zo er niet erger gebeurd.

De zachtheid der mannen maakt hen licht zwak tegenover vrouwen, en als zij lang ongehuwd blijven of geruime tijd van huis zijn, komen zij wel eens in een afhankelijke ondergeschikte verhouding tot de eerste de beste energieke en niet heel nauwkeurige vrouw, die wenst te heersen en de moeite wil nemen hen aan zich te verbinden. Voor vrouwen onder dit teken is het gevaar natuurlijk ernstiger, want al is het vermogen om in anderen te kunnen waarderen wat goed en schoon is, zeker een schone gave, toch zal de afwezigheid van het vermogen tot kritiseren vaak ernstige moeilijkheden veroorzaken. Gemakkelijk voldaan te zijn en gemakkelijk te behagen, aantrekkelijk en aangenaam van uiterlijk te wezen en te hunkeren naar al wat schoon en lieflijk is in het leven, een afkeer te hebben van hetgeen lelijk en laag en gemeen is, zacht en toegevend te zijn, lief van humeur en niet “neen” te kunnen zeggen, steeds in en voor het tegenwoordige te leven en niet veel te geven om de banden, die door het verleden zijn gesmeed en nog minder om de mogelijkheden, die de toekomst verbergt, dit alles is in zekere omstandigheden zeer gevaarlijk en ouders en opvoeders van meisjes, die deze aard bezitten, kunnen niet voorzichtig genoeg zijn.

Juist haar goed vertrouwen en haar onschuld zijn haar ergste vijanden, want degenen die haar moeten lieden, kunnen het niet over hun hart verkrijgen om haar te waarschuwen uit vrees haar daarin te kwetsen. Zo zijn haar aanvalligste eigenschappen vaak het gevaarlijkst voor haar, en het verfijnd instinct met het verlangen om tot iets hogers op te klimmen, wordt zeer licht aanleiding tot haar val.

Het is geen zinnelijk of misdadig type, maar de eerste misstap is zo noodlottig gemakkelijk, en wanneer die eenmaal gedaan is, bestaat er alle kans, dat de afgedwaalde voortgesleept of verder gedreven zal worden op het neerwaartse pad, totdat de enige toevlucht uit het leven, waarvan zij walgt, zelfmoord is. Er is verdorvenheid in de beginselen en praktijken van een maatschappij, waar zulke dingen kunnen voorkomen, en het helpt niet of men beweert dat zij niet bestaan. Misschien zal men er een geneesmiddel voor vinden, wanneer wij ons als volk en niet alleen hier en daar als enkeling ernstig afvragen, wat het Christendom betekent en met geheel ons hart er naar streven de Meester na te volgen, die tot de treurende Magdalena - die vrouw, die zo laag gezonken was en toch zo snel de Volmaaktheid herkende en aanbad, toen zij haar tegemoet trad - zei, dat haar veel vergeven zou worden, omdat zij veel had lief gehad!

Een oud schrijver zegt van degenen, die onder Venus geboren zijn, dat zij een aardig kuiltje in de kin hebben, een mooie gevormde mond, kersrode lippen en een zeer vrolijk gelaat. Zij hebben veel haar, dat zacht en glanzend is en bezitten heldere ogen, de gehele persoonlijkheid ademt een atmosfeer van vriendelijkheid en geeft de indruk van welgevormdheid en juiste verhouding. Zij zijn vaak klein van gestalte, vooral de vrouwen, en bezitten een gezonde gelaatskleur. Zij zien er welvarend uit en hebben aanleg tot gevuldheid, vertonen kuiltjes en afgeronde vormen, maar zijn niet overdreven corpulent. Vaak bezitten zij een lieve stem en een heldere vrolijke lach, en hoewel zij in de regel zelf niet geestig zijn (tenzij Virgo of Vulcanus sterk op de voorgrond treden in de horoscoop), weten zij het komische in anderen zeer te waarderen. Zij zijn inderdaad zo bekoorlijk, dat het moeilijk valt een karikatuur van dit type te noemen, misschien zou men de damesachtige dominee en de toneel-bisschop als zodanig kunnen beschouwen.

Brownings gedicht “Een schoone vrouw” betekent de zwakheden van Libra met kundige hand en Shakespeare’s schildering van Cressida - zo lief en beminnelijk en meegaand - zo hopeloos buiten staat tot blijvende liefde en trouw, is een meer bittere en ernstige schets van hetgeen dit type doet zien voordat intellect en geheugen zijn ontwaakt.

© Margerey Jade